Scheelzien, ook wel strabisme genoemd, is een oogaandoening waarbij de coördinatie van de oogbewegingen verstoord is. Soms is de gezichtsscherpte van beide ogen niet volledig gelijk. Meestal is één oog opvallend afwijkend. Het scheelziende oog kan naar binnen, naar buiten of soms zelfs naar boven of beneden kijken. In essentie is het evenwicht tussen de twee ogen verstoord.
Scheelzien komt voornamelijk voor bij kinderen en treedt op vlak na de geboorte of wat later. Als volwassene kan je gaan scheelzien o.a. na een ongeval, een zenuwziekte of een hersenbloeding.